Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2013

Ως εδώ και μη παρέκει!...


Ως εδώ και μη παρέκει!...

Όλοι παρακολουθούμε τα τελευταία χρόνια – και όχι μόνο στη χώρα μας – μια επέλαση, με τη μορφή χιονοστοιβάδας, συγκεκριμένων πολιτικών, που σαρώνουν/καταστρέφουν δικαιώματα και ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων, ολόκληρες κοινωνίες, μη διστάζοντας και μη σταματώντας ούτε μπροστά σε παραβιάσεις συνταγμάτων και νομιμότητας, ούτε απ τις πιο ακραίες καταστάσεις εξαθλίωσης – και αυτοκτονιών – μεγάλων ομάδων πολιτών, ούτε απ την πολιτική και ιδεολογική τοποθέτηση των πολιτικών φορέων που γίνονται οι εκτελεστές εφαρμογής αυτών των πολιτικών (ή μάλλον αυτών των πολιτικοοικονομικών όπλων εξόντωσης των πληθυσμών).
Πρόκειται για μια τερατώδη δύναμη απίστευτης ισχύος και έκτασης σε παγκόσμια κλίμακα, που δεν έχει ξαναϋπάρξει στην ανθρώπινη ιστορία. Πρόκειται για την συγχώνευση μιας ακραία συντηρητικής και αντιδραστικής πολιτικής κατεύθυνσης με τις μεθόδους – και δυνάμεις – του οργανωμένου εγκλήματος.
Ας θυμηθούμε τα μαθήματα της ιστορίας. Ποιος μπορούσε να σταματήσει τον Χίτλερ; Ο Τσόρτσιλ μόνος του ή οι δυτικές δυνάμεις μόνες τους; Χωρίς τη μάχη του Στάλιγκραντ και την τεράστια συνεισφορά του καθεστώτος του Στάλιν; Ή οι Σοβιετικοί μόνοι τους χωρίς τη συμμαχία των δυτικών καπιταλιστικών κρατών; Ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι αρκούσε μία απ τις δυο δυνάμεις για να σταματήσει τον Χίτλερ;
Σήμερα μπροστά στο τέρας που η ισχύς του δεν έχει προηγούμενο στην ιστορία, ποιος θα βάλει όριο στη συσπείρωση και πάλη των δυνάμεων της κοινωνίας εναντίον του; Ο διαχωρισμός δεξιά-αριστερά; Η πάλη αυτών που θέλουν τη νίκη με εκλογές ή αυτών που μιλούν για ανατροπή χωρίς εκλογές; Η επιλογή μέσα στο ευρώ ή έξω από αυτό;
Ποιος μπορεί να σταματήσει μια τέτοια δύναμη;
Ο αγώνας των εργαζομένων των ΟΤΑ; Οι φαρμακοποιοί; Οι μηχανικοί; Οι δικηγόροι; Οι έμποροι; Οι εργάτες της βιομηχανίας;
Μήπως μια κυβέρνηση της αριστεράς; Μήπως μια άλλη των Ανεξάρτητων Ελλήνων;
Κι αν ο αγώνας των εμπόρων – ή όποιων άλλων – «πετύχει» στα επιμέρους αιτήματά του, οι έμποροι θα έχουν σωθεί; Ακόμη κι αν τους αφήσουν ανέγγιχτους τα άλλα μέτρα που θ ακολουθήσουν και θα καταβαραθρώσουν και θα κομματιάσουν την υπόλοιπη κοινωνία; Ποιος μπορεί να είναι τόσο λειπόμυαλος και να πιστεύει σήμερα κάτι τέτοιο;
Τα συντεχνιακά και τα επαγγελματικά αιτήματα δεν έχουν θέση σήμερα.
Σήμερα κρίνεται η τύχη των βάσεων της κοινωνίας, της υπόστασης των ανθρώπων σαν πολιτών με στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα.
Το έχουν συνειδητοποιήσει αυτό οι ηγεσίες των φορέων και συλλογικοτήτων των εργαζομένων; Φαίνεται να τους διακατέχει αυτή η συνειδητοποίηση, όχι μόνο στο επίπεδο του λόγου τους, αλλά κυρίως στο επίπεδο της πράξης, της δράσης τους;
Έχουν κατ αρχήν τουλάχιστον εκφράσει την ανάγκη ή – κι αυτό είναι το δυσκολότερο – προτείνει πρακτικούς τρόπους για τη ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΕΝΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ της κοινωνίας απέναντι στη δύναμη που λυσσομανά να τους εξοντώσει;
Ποιος θα τους θέσει προ των ευθυνών τους; Δεν πρέπει να βγουν δημόσια και να πάρουν θέση γι αυτό το τεράστιο, ΤΟ ΚΑΙΡΙΟ ζήτημα, που θα κρίνει και αν θα μπορέσει ο λαός να ξεπεράσει το μούδιασμα του φόβου και της ελεύθερης σκέψης (χάρη στον βομβαρδισμό των ΜΜΕ, αλλά και των αποτελεσμάτων των ίδιων των μέτρων που λαμβάνονται καταιγιστικά) και να δει να δημιουργείται ΑΜΕΣΑ, ΜΕ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ, μια συσπείρωση και δύναμη, ικανή να σταθεί απέναντι στο θεριό;
Κάποιοι προεξοφλούν ότι σύντομα (ή σε κάποια στιγμή), ο λαός θα εξεγερθεί. Από πού προκύπτει κάτι τέτοιο; Υπάρχουν μελέτες ή επιστημονικά στοιχεία που το υποστηρίζουν; Κι αν η εξαθλίωση και η καταστροφή είναι τέτοιας έκτασης που ο λαός να μην μπορεί να σηκώσει κεφάλι; (Γιατί αυτό επιδιώκει η απέναντι πλευρά). Το έχουμε σκεφτεί; Είναι έστω μια πιθανότητα;

Γιώργος Παπανικολάου
5 Δεκέμβρη 2012






http://youpayyourcrisis.blogspot.gr/2011/10/blog-post_5023.html


http://politikokafeneio.com/Forum/viewtopic.php?t=21680&start=0

http://politikokafeneio.com/Forum/viewtopic.php?t=21680&postdays=0&postorder=asc&start=35

http://politikofilosofikesanazitiseis.blogspot.gr/2011/11/blog-post_05.html


http://i52.tinypic.com/28jm87.jpg



http://politikokafeneio.com/Forum/viewtopic.php?t=22024&postdays=0&postorder=asc&start=140


http://politikofilosofikesanazitiseis.blogspot.gr/2011/10/blog-post_17.html


http://www.scribd.com/doc/115922050/%CE%A9%CE%A3-%CE%95%CE%94%CE%A9-%CE%9A%CE%91%CE%99-%CE%9C%CE%97-%CE%A0%CE%91%CE%A1%CE%95%CE%9A%CE%95%CE%99#fullscreen



ΣΚΑΝΔΑΛΟ PROTON BANK

http://www.scribd.com/doc/117708673/%CE%A3%CE%9A%CE%91%CE%9D%CE%94%CE%91%CE%9B%CE%9F-PROTON-BANK#fullscreen



«Το οικονομικό έγκλημα μοιάζει όλο και περισσότερο με τη
νόμιμη οικονομική λειτουργία, γιατί στην πραγματικότητα σημαντικά
τμήματα της τελευταίας μοιάζουν όλο και περισσότερο με το έγκλημα»

Φωτεινή Ριζάβα, «Οργανωμένο έγκλημα», σελ 683.

ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΜΑΦΙΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ

http://www.scribd.com/doc/127009614/%CE%A0%CE%9F%CE%9B%CE%99%CE%A4%CE%99%CE%9A%CE%9F%CE%99-%CE%9A%CE%91%CE%99-%CE%9C%CE%91%CE%A6%CE%99%CE%91-%CE%A3%CE%A4%CE%97-%CE%92%CE%9F%CE%A5%CE%9B%CE%93%CE%91%CE%A1%CE%99%CE%91#fullscreen


Το καύχημα της Ρωσίας: το άθλιο τέλος ενός διεφθαρμένου πολιτικού

http://panosz.wordpress.com/2013/03/30/russia-6/#more-46155 

Θέσεις προς συζήτηση για πραχτικά βήματα κλιμάκωσης του αγώνα.


Θέσεις προς συζήτηση για πραχτικά βήματα κλιμάκωσης του αγώνα.

Προχθές βγήκε υπουργός τους στον ΑΝΤ και είπε πως δεν είναι αυτοί που γράφουν τους νόμους που υπογράφουν, αλλά άλλοι, εννοούσε η τρόϊκα, δηλαδή οι ξένοι, δηλαδή πως είναι δοσίλογοι με απλά ελληνικά.
Ο άλλος υπουργός που δεν είναι καν βουλευτής, κάνοντας κουρέλι κάθε έννοια συντάγματος και νομιμότητας, αρνείται να συμμορφωθεί με δικαστική απόφαση.
Όλα όσα μας έχουν φορτώσει τελευταία, ξεκίνησαν και στηρίζονται σε μια «δανειακή σύμβαση» (όπως την ονομάζουν) που δεν την έχουν καν ψηφίσει στη βουλή. Έβαλαν τους υποτακτικούς τους στη δικαιοσύνη να μας πουν πως αυτή δεν είναι διεθνής σύμβαση, καταξεφτιλίζοντας κι αυτόν τον θεσμό.
Έχουν καταλύσει και κουρελιάσει κάθε έννοια συντάγματος και νομιμότητας και αντί να έχουν συλληφθεί, να είναι στη φυλακή και να δικάζονται, αυτοί παριστάνουν τους κυβερνήτες και τους σωτήρες.

Ποιος μπορεί να πει αν έχουν όριο στην κατρακύλα τους;
Ποιος μπορεί να πει ποιο είναι το όριό τους, η κόκκινη γραμμή τους;
Τι θα τους σταματήσει;
Το σύνταγμα; Το έχουν ήδη κουρελιάσει.
Ο πολιτισμός τους; Τους ρωτάς πως θα ζήσουμε με 400 ευρώ και δεν απαντούν.
Τα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους για να «αυτοκτονήσουν» περισσότερους έλληνες και να κάνουν μεγαλύτερα εγκλήματα; Εδώ η φαντασία οργιάζει.
Δεν έχουν όριο. Αυτός είναι ο φασισμός σήμερα. Αυτή είναι η απειλή. Δεν είναι τα ξόανα που παριστάνουν το πολιτικό κόμμα και κυνηγούν τους μετανάστες. Εδώ είναι ο φασισμός. Είναι οι εγκληματίες, οι δοσίλογοι που μας κυβερνούν.
Οι ναζί είχαν στοχοποιήσει τρεις κατηγορίες: τους εβραίους, τους ομοφυλόφιλους και τους κομμουνιστές. Αυτοί παίρνουν αφορμή από κάποιο δείγμα διαφθοράς –της διαφθοράς, δηλαδή του όπλου που χρησιμοποίησαν οι ίδιοι για να επιβάλλουν το καθεστώς τους - μιας οποιασδήποτε κατηγορίας του πληθυσμού και επιτίθενται αδιακρίτως σε όλη αυτή την κατηγορία του πληθυσμού. Αυτό γινότανε και παλιότερα, πριν την κρίση, αν θυμόσαστε, αλλά «με μέτρο». Τώρα γίνεται πλέον με ρυθμό πολυβόλου. Είναι λοιπόν αυτός, σε σχέση με τον ναζισμό, ένας γενικευμένος φασισμός.

Απέναντι σε τέτοιους ανθρώπους, σ ένα τέτοιο καθεστώς εγκληματιών και δοσίλογων, δεν μπορείς να βάλεις αίτημα ν ανακαλέσουν τις απολύσεις. Γιατί; Είναι σαν να τους προκαλείς να βρουν κι άλλους τρόπους να περάσουν τα μέτρα (τις απολύσεις ή ο,τιδήποτε άλλο) κι αν δεν τα καταφέρουν, να βρουν κι άλλα μέτρα για να ξεπεράσουν τα προηγούμενα. Και δεν έχει τέλος.

Λοιπόν πριν μας κλείσουν στους θαλάμους με τις ντουζιέρες, πριν μας οδηγήσουν στους φούρνους, πρέπει ν αντιδράσουμε τώρα που μπορούμε ακόμα.
Εδώ το αίτημα και ο μόνος στόχος πρέπει να είναι: κάτω οι εγκληματίες, κάτω οι δοσίλογοι, κάτω το καθεστώς χούντας και κατάλυσης του συντάγματος.
Ένα τέτοιο αίτημα δεν μπορεί να μπει από έναν κλάδο, από έναν επί μέρους αγώνα των εργαζομένων.
Εδώ πρέπει να μαζέψουμε τα κουρέλια μας και να καλέσουμε σε μια συμμαχία κι αγώνα μέχρι τέλους κάθε έναν που εναντιώνεται σ αυτή την κατάσταση. Κανένας δεν περισσεύει. Κανέναν δεν χαρίζουμε στους φασίστες. Εδώ δεν έχουν θέση οι ιδεολογίες. Εδώ θα παλέψουμε για την επιβίωσή μας, όχι καθενός χωριστά, αλλά της κοινωνίας την επιβίωση, σαν ανθρώπινης κοινωνίας. Μόνο έτσι έχουμε πιθανότητες να νικήσουμε.

Εγώ προτείνω αντί ν απομονωνόμαστε και να μένουμε ο καθένας μόνος του, είτε ατομικά είτε σαν κλάδος είτε σαν πολιτικές παρατάξεις, μέχρι να μας ξεκάνουν όλους, έναν-έναν,
να εκλεγούν αντιπροσωπείες όπου αυτό μπορεί να γίνει και να πάμε στις ηγεσίες όλων των φορέων των εργαζομένων και να τους καλέσουμε (δημόσια) σε δημόσιες συσκέψεις, όπου θα πρέπει να πάρουν θέση όλοι πάνω σ αυτό το ζήτημα που μόλις σας έθεσα:
Τι αγώνα, με τι αίτημα, θα κάνουμε σήμερα. Πως θα τον κάνουμε; Κι εκεί να πάρει θέση ο καθένας.
Εγώ είπα: Όλοι μαζί, συντονισμένα. Κανένας δεν περισσεύει. Δεν συζητάμε την ιδεολογία κανενός. Να πέσει το καθεστώς.


13 Δεκέμβρη 2012
Γιώργος Παπανικολάου

Σύριζα & ΚΚΕ, Κοινοβουλευτικός σοσιαλισμός & Κομμουνιστικός τηλεσιγραφισμός Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου


Σύριζα & ΚΚΕ, Κοινοβουλευτικός σοσιαλισμός & Κομμουνιστικός τηλεσιγραφισμός
Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

https://ilesxi.wordpress.com/2013/01/05/%CF%83%CF%8D%CF%81%CE%B9%CE%B6%CE%B1-%CE%BA%CE%BA%CE%B5-%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82-%CF%83%CE%BF%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BB/